Trasa nr 1: Rychwałd Puste – Gródek – Zagórze – Rychwałd Puste
Całkowity czas przejścia - ok. 2 godz. 30 minut
Ruszamy z parkingu obok sklepu w miejscowości Rychwałd, drogą asfaltową w kierunku wzgórza „Wał”. Na pierwszym skrzyżowaniu skręcamy w lewo. Tu kierują nas czarne znaki ścieżki rowerowej. Nadal idziemy drogą asfaltową. Po około 20 minutach marszu dochodzimy do skrzyżowania, na którym skręcamy w prawo. Stąd już widzimy wzgórze, o które stoczono krwawy bój. Dochodzimy do kolejnego skrzyżowania, na którym skręcamy w lewo. Po przejściu około 200 metrów, skręcamy w prawo i zaczynamy podejście do cmentarza. Czas przejścia z parkingu na cmentarz – ok. 30 mi.
Wchodzimy na cmentarz wojenny nr 185 zwany „Głowa Cukru”, usytuowany w Lichwinie w przysiółku Gródek. Cmentarz został zaprojektowany przez Heinricha Scholza. Elementem centralnym obiektu jest masywny pomnik. Na słupach wejściowych znajdują się tablice informacyjne w językach polskim i niemieckim, przedstawiające historię bitwy o wzgórze. W 51 grobach zbiorowych i 215 pojedynczych pochowano tu 273 żołnierzy austro - węgierskich i 341 żołnierzy rosyjskich. Cmentarz odnowiony przy współudziale Austriackiego Czarnego Krzyża, żołnierzy austriackich, niemieckich i polskich oraz ponownie poświęcony w 2014 roku.
49°52′48″N 20°56′03″E
Wracamy do asfaltowej drogi i idziemy z powrotem aż do skrzyżowania. Tu kierujemy się w lewo na Zagórze. Podążamy asfaltową drogą między domami. Dochodzimy do skrzyżowania i skręcamy w prawo pod górę. Od tej pory porzucamy czarny szlak rowerowy i podążamy zielonym szlakiem turystycznym. Po krótkim podejściu, w prawo odchodzi leśna droga. Warto w nią skręcić, gdyż po kilkudziesięciu metrach odsłania nam się nieczynne wyrobisko łupka mioceńskiego. Wracamy na drogę asfaltową i kontynuujemy marsz pod górkę. Po wyjściu z lasu ukazuje nam się panorama Pogórza Ciężkowickiego, Beskidu Sądeckiego i częściowo Beskidu Niskiego. Na szczycie po prawej stronie mijamy skamieniały pień (do tego prowadzi kilkunastometrowa leśna ścieżka). Za nimi, w dole, pozostałości po niewielkim kamieniołomie, a w lasku, po lewej stronie, kolejne dwa skamieniały pnie.
Wracamy do drogi asfaltowej. Ruszamy dalej, skręcamy z drogi przy ogrodzeniu domku letniskowego kierując się w lewo, schodzimy do cmentarza wojennego nr 186. Zabytkowy cmentarz z I wojny światowej został zaprojektowany przez Heinricha Scholza. Elementem centralnym jest drewniany krzyż na kamiennym postumencie. W ośmiu grobach zbiorowych i 47 pojedynczych pochowano tu 104 żołnierzy austro - węgierskich i jednego żołnierza rosyjskiego. Pokonanie tego odcinka zajmie ok. 40min.
Wracamy do drogi i idziemy dalej. Dochodzimy do skrzyżowania. Nadal prowadzi nas zielony szlak turystyczny PTTK. Szlak trasy nr 1 skręca w prawo. W przeciwnym kierunku możemy dojść na szczyt "Wału" i do ścieżki tzw. „Diabli Kamień”. Schodzimy w dół i po prawej stronie ukazuje nam się cmentarz wojenny nr 187. Zaprojektowany przez Heinricha Scholza z elementem centralnym w postaci drewnianego krzyża na kamiennym postumencie. Kamienne słupy wejściowe zwieńczone są rzeźbami przedstawiającymi głowy w hełmach. W 33 grobach zbiorowych i 30 pojedynczych pochowano tu 199 żołnierzy austro - węgierskich i 138 żołnierzy rosyjskich. Swoje miejsce spoczynku ma tu m.in. austriacki grafik i malarz Franz Hofer. Czas przejścia miedzy ww. dwoma cmentarzami to niecałe 10 minut.
49°53′07,0″N 20°55′04,5″E
Schodzimy jeszcze kilka metrów w dół i skręcamy w lewo. Nadal prowadzi nas szlak zielony drogą asfaltową. Mijamy zabudowania i idziemy przez las. Po wyjściu z lasu po lewej stronie ukazuje się nam cmentarz wojenny nr 189. Zaprojektowany przez Heinricha Scholza. W 24 grobach zbiorowych i 26 pojedynczych pochowano tu 94 żołnierzy austro - węgierskich i 18 żołnierzy rosyjskich. Czas przejścia z cmentarza nr 187 - ok. 20 minut.
49°53′28,5″N 20°54′28,0″E.
Wracamy na drogę, podążamy wciąż zielonym szlakiem. Odsłania nam się panorama miejscowości po drugiej stronie Dunajca. Tu las się kończy i w prawo odchodzi polna droga. Wchodzimy na nią, aby po kilku metrach wejść w las. Schodzimy w dół leśna drogą. Niebawem opuszczamy drogę, skręcając w lewo, leśną ścieżką w dół. Towarzyszą nam malownicze wąwozy, które sprowadzają nas do dolinki przeciętej wąskim strumykiem. Przekraczamy potok i dalej idziemy ścieżką, która tym razem wiedzie nas w górę. Wychodzimy z lasu i skręcamy w lewo, idąc blisko zarośli. Dochodzimy do zabudowań, omijamy je z prawej strony i wychodzimy na kamienistą drogę. Szlak prowadzi nas do skrzyżowania z droga asfaltową. Tu skręcamy w prawo, by wreszcie zobaczyć cmentarz nr 188. Zaprojektowany przez Heinricha Scholza. W 4 grobach zbiorowych pochowano tu 29 żołnierzy austro - węgierskich i 22 żołnierzy rosyjskich. W latach 1997- 1998 cmentarz został odnowiony ze środków Austriackiego Czarnego Krzyża. Rozpościera się stąd przepiękna panorama na Tarnów, Rychwałd, Słoną Górę oraz Wzgórze Kopaliny. Czas pokonania odcinka - ok. 35 minut.
E 20º55’26.30″ N 49º53’49.80″
Trzymając się żółtego szlaku turystycznego, kierujemy się asfaltową drogą w stronę widocznego masztu radiowego. Po około 5 minutach marszu dochodzimy do miejsca, gdzie żółty szlak skręca w prawo obok wiaty turystycznej, my zaś idziemy dalej za drogą aż do skrzyżowania. Tu odbijamy w lewo i wracamy do miejsca, z którego wyszliśmy. Czas przejścia od cmentarza do parkingu - ok. 15 minut.